والدین خودشیفته اینگونه عمل میکنند

۱. به جای کودک زندگی میکنند.

‌همانطور که گفتیم والدین انتظاراتی از فرزندشان دارند و گاهی به دنبال رویاهای خود در زندگی کودک هستند اما والد خود شیفته فقط انتظار و رویا ندارد. به طور معمول اگر کودک به دنبال رویاها یا خواسته پدر یا مادرش نرود آنها نباید از آن ناراحت شوند هرچند که احساس ناکامی کنند. اما برای والد خودشیفته مساله بسیار جدی و مهم است.
او برای ارضای نیاز‌های شخصی، احساس رضایت، شادی و موفقیت خودش انتظارات و خواسته‌ها را برای فرزندش مطرح می‌کند. در واقع کودک هویت واقعی ندارد او صرفا کسی است که باید پاسخگوی نیازها و انتظارات باشد.‏
(سعی کنید هویت مستقل از والدین شکل دهید)

۲. تحقیر فرزند

این نوع والدین از هویت، موفقیت، اعتماد به نفس، زیبایی و هوش فرزندشان می‌ترسند و آن را تهدیدی علیه خود فرض می‌کنند.
ترس این والدین از آن است که موفقیت و برتری فرزند باعث به حاشیه رفتن خودشان بشود. در واقع آنها کودک را به حاشیه می‌کشانند تا همیشه برتر و بهتر دیده شوند.‏
‏خودشیفتگی اینگونه ابراز می‌شود:« همیشه چیزی در تو مشکل دارد» یا «تو هیچ وقت به اندازه کافی خوب نیستی » با این نوع تحقیر در واقع والد خودشیفته سعی می‌کند جایگاه خودش را بالا ببرد تا احساس آرامش کند.‏
(قاطع و با آرامش به والد بگویید که رفتارش آزاردهنده و تحقیرکننده است)

۳. القای خودبزرگ بینی به فرزند.

بسیاری از والدین خودشیفته تصویر دروغینی از برتری در ذهن دارند و دقیقا همین را به کودک انتقال می‌دهند. این برتری و خودبزرگ بینی باعث می‌شود که معمولا نگاهی ابزاری به دیگران داشته باشند و دیگران را ابزاری برای رسیدن به اهداف خود تصور کنند.
برخی از والدین کودک را ابزار خود می‌دانند و برخی دقیقا همین تصویر دروغین را در کودک تقویت می‌کنند؛« ما بهتر از بقیه هستیم» این تصویری است که والد خودشیفته برای فرزندش می‌سازد، تصویری متورم از احساس برتری و خاص بودن که اصلا با واقعیت سازگار نیست.‏
(به دور از تلقین های والدین خود را ارزیابی واقع بینانه کنید)

۴.وابسته نگهداشتن فرزند و پرتوقعی از او.

پدرومادر خودشیفته از فرزندشان انتظار دارند که همیشه مراقب آنها باشد. انتظاراتی مثل مراقبت در پیری، خریدن خانه، خرجی دادن یا توجه زیاد به نیازهای والد نشان دهنده تمایل این افراد برای وابسته نگه داشتن فرزند است.
(برای استقلال یابی و کاهش احساس گناه ایجاد شده توسط والدین خودشیفته درمان تخصصی بگیرید)

خودشیفته کسی است که نمی تواند به کسی قلبا عشق بورزد، حتی نمی تواند فرزندش را دوست بدارد و فقط میخواهد به اطرافیان القا کند که من عالیم که فرزندم تا این حد موفق بوده.
‌
🌱 والدین خودشیفته به شدت کنترل گر هستند و همه چیز باید تحت نظارت آنها انجام شود تماما در پی این هستند که اطرافیان شگفت زده باشند که چقدر خوب فرزند را پرورش داده اند. (همه بازی می کنند، تو میشینی صدات در نمیاد) و کودک اسیری در بند خواسته های پدر و یا مادر.

📚 ‌مادر خودشیفته دائما در حال مراقبت از فرزند است و معتقد است او از پس کارهایش بر نمی آید از همان دوران کودکی،او را با برترین ها مقایسه میکنند و دستاوردهایش از دید والدین باز هم کم و تلاشهای او برای جلب نظر والدین بی ثمر. این کودکان حتی تا بزرگسالی اجازه داشتن دوستانی با انتخاب خود را ندارند.

📚 در مورد پدر خودشیفته هم اینکه کودک را مجبور میکند تا پا جای پای خودش بگذارد، مثلا دانشگاهی برود که او رفته، رشته ای را انتخاب کند که او تحصیل کرده و در غیر این صورت از سمت پدر طرد می شود.
‌
🌱 گروه دیگر والدین خودشیفته به فرزند بیش ازحد توجه دارند و او را لوس می کنند و کنترلگری خود را با این شیوه بروز میدهند و خود بزرگ بینی،زیبایی و با هوش بودن را مدام به فرزند خود منتقل میکنند.

🌱 والدین خودشیفته ای که خود را مالک فرزندان می دانند
والدین خودشیفته اجازه رشد شخصیت را به نوجوان خود نمی دهند.

والدین خودشیفته چه به صورت آگاهانه و چه از روی ناخودآگاه تلاش می کنند تا فرزندشان را به خود وابسته نگه دارند. اجازه کسب هویت به کودک خود نمی دهند و در صورت نافرمانی او را مورد خشم قرار می دهند.

افراد خودشیفته هرگز با دیگران همدلی نمی کنند و دیگران را ابزاری برای رسیدن به مقاصد خود می دانند. همواره فکر می کنند برتر از دیگران هستند، مدام به تایید دیگران نیاز دارند و از انتقاد بیزارند. با وجود این خصوصیات هیچ فرزندی نمی تواند در کنار چنین والدینی به پیشرفت و رشد برسد و آسیب‌های زیادی را متحمل می‌شود.

🌱والدین خودشیفته ای که به فرزندان خود توجهی ندارند.
‌این دسته از والدین خودشیفته عموما فرزندان خود را مورد بی توجهی قرار می دهند. والدین خودشیفته موفقیت و رضایت خود را به کودکشان ترجیح می دهند. آنها تنها به فکر پیشرفت در شغل، افزایش ثروت، شهرت و تفریح خود هستند. فرزندان خودشیفته ها حس اضافی بودن و طرد شدن دارند.